Mario Panzini

i pueti de AnconaNostra

Dulore e pudore ... Inedita

Stava tutu da solu. Al parcu. A séde’.

Ce cunuscemi urmai da tanti àni.

Da tanti àni, mancu ce se crede,

tuti e dô, da bravi ancunetani,

nun c’èrimi più visti. Da la scòla.

E adè’ stàmu de casa visavì.

Iu cu’ ’l ca’ lupu e lu’ cu’ la cagnòla.

Tuti quatru de … razza, e pedigrì.

J digu, fàgu: “ O Giorgiu, sènzza Giada ? “

Tèsta sbassata, mancu m’ha guardatu.

“È mòrta … ieri nòte …” “ … Ó ! Mal che vada,

ne compri 'n’altra … ”. S’è 'guantatu el còlu,

s’è ricupèrtu j òchi. Pò’ s’è alzzatu.                                                  

“Vàgu a casa …”. Piagneva cume ’n fjòlu.

INDICE POETA    -    INDICE GENERALE POETI